علت طولانى شدن دوران غیبت

"هر صبح و شام متوقع فرج امامتان باشید."
انتظار فرج تنها این نیست که به وظایف دینى خود در بعد فردى و حتى اجتماعى عمل کنیم، ما اگر تمام فروع دینى را صحیح به جا آوریم، ولى ارتباط فردى و روحى با امام زمان نداشته باشیم، منتظر نیستیم.
یک رکن اساسى در تشیع ارتباط تنگاتنگ روحى و معنوى با امام هر زمان بالاخص و با سایر حضرات معصومین علیهم‏السلام در رتبه بعد است. این که در حدیثى از امام جواد علیه‏السلام نقل شده است:
"امام منتظر بعد از آن یادش مرده باشد قیام خواهد کرد."
زنگ خطرى براى ماست. آیا این یهود و نصارى هستند که امام زمان را فراموش مى‏کنند و یا شیعیان؟ تاکید ما در این مختصر بر آن است که توجه موسمى و مراسمى که هر از چندگاه از جمله در ایام ولادت امام زمان علیه‏السلام در بین شیعیان متداول است با همه ارج و ارزش آن، تنها گوشه‏اى از توجه و یادى است که باید نسبت به آن حضرت داشته باشیم. امام زمان علیه‏السلام شواى هر لحظه و واسطه دمادم فیض و هدایت الهى بر ماست و باید توجه به او در متن زندگى و شیعه گرى ما باشد.
علت طولانى شدن دوران غیبت چیست؟
امام زمان خود را به یاد آوریم
آن حضرت خود، در حدود هزار سال پیش در نامه‏اى خطاب به شیخ مفید(ره) چنین فرموده است:
"اگر شیعیان ما - که خداوند توفیق طاعت به آنان عنایت کند- در وفا به پیمانى که با ما دارند، یکپارچگى و همدلى داشتند، هرگز میمنت و فیض ملاقات ما از آنها تاخیر نمى‏افتد و بزو سعادت دیدار ما با معرفتى کامل و شناختى راستین نصیبشان مى‏شد. و هیچ چیز ما را از ایشان دور نساخته، مگر آن دسته از کردارشان که بر ما خوشایند نیست و از ایشان توقع نداریم!"
تعبیر حضرت در عبارات بالا که شرط دیدار را اجتماع و وحدت دلها بر پیمان با ایشان دانسته‏اند، نشان مى‏دهد که منظور از فیض ملاقاتى که وعده داده شده است، تشرفات شخصى و فردى نیست؛ زیرا این توفیق براى هر کسى که داراى شرایط لازم باشد، رخ خواهد داد و متوقف بر همى با دیگران نیست. بلکه امام علیه‏السلام وعده داده‏اند که اگر دلهاى شیعیان در توجه و آمادگى نسبت به ولایت آن حضرت همسو باشد، ظهور به تاخیر نخواهد افتاد. و اکنون ده قرن از این سخن مى‏گذر جامعه شیعى باید دایما متذکر باشد که گمشده‏اى دارد. البته او از ما پنهان است، ولى ما از او غایب نیستیم. یار نزدیکتر از من به من است وین عجب‏تر که من از وى دور در عبارتى از امام باقر علیه‏السلام چنین دستور داده شده است:
".. اگر روزى امامى از شما پنهان شد، به درگاه الهى استغاثه کنید، بر همان سنتى که داشته‏اید باقى بمانید و همانها را که دوست داشته‏اید، دوست بدارید و با همانها که بغض داشته‏اید، بغض ورزید که(در این صورت) فرج بسیار نزدیک خواهد بود."به ما دستور داده شده است که در فقدان و غیبت امام خود استغاثه و التماس کنیم تا خداوند حجت خود را ظاهر کند به این عبارات دعاى ندبه توجه کنید که خطاب به حضرت صاحب‏الزمان عرضه مى‏داریم:
"مولاى من، تا کى سرگردان تو باشم؟ تا کى و با چه کلامى تو را بخوانم و با تو درد دل کنم؟ بر من سخت است که از سوى غیر تو پاسخ داده و مورد لطف قرار گیرم. بر من سخت است که بر (غربت و هجران) توبگریم، ولى دیگران تو را واگذارند. بر من دشوار است که بر خلاف همه غافلان از حضرتت، دشوارى(طاقت‏فرساى غیبت) تنها بر تو سنگینى کند. آیا یاورى هست که به همراهى او ناله و زارى را ادامه دهم؟ آیا کسى هست که از دورى امام زمان بى‏تاب شده باشد، تا در خلوتهایش من نیز همراه او بى‏تابى او شوم؟ آیا چشمى را از دورى یار، خار فرو رفته تا چشم من نیز با آن همدرد شود؟ آیا اى پسر پیامبر، راهى براى دیر تو هست؟ آیا بزودى روز جدایى ما به فرداى وصالت مى‏رسد تا بهره‏مند شویم؟ پس کى بر چشمه‏هاى سیراب کننده تو راه خواهیم یافت، تا از تشنگى نجات یابیم."
شیعه باید با امام زمانش مانوس باشد، و با یاد او سر کند باید دایما عهد دلدادگى و آمادگى خود را با حضرتش تازه نماید.(دعاى عهد که در مفاتیح‏الجنان نقل شده، داراى همین مضمون است). ما باید بدانیم و به فرزندانمان بیاموزیم که امام زمان اگر چه دیده نمى‏شود، ولى نور الهى که هر هدایت شده‏اى به برکت او راه مى‏یابد و با برکتش از مومنین رفع گرفتارى‏ها مى‏شود، آن حضرت است. امام زمان فریادرس و رحمت بیکران است. و لذا در زیارت با این بی او سلام مى‏کنیم:
"سلام بر تو اى پرچم برافراشته و علم فروریزنده و فریاد و رحمت گسترده."
امام زمان علیه‏السلام در دوران غیبت خود نیز "علم منصوب" و پرچم به اهتزاز درآمده‏اى است که اگر در دیدرس ما قرار نگیرد و غافل از او باشیم، از هدایت بسیار فاصله داریم واگر غیبت او باعث فراموش کردن حضرتش در میان ما نشود، مصداق این مژده پیامبر اکرم صلى‏الله علیه و آله هستیم که فرمود:
"قسم به خدایى که مرا به حق برانگیخت، پایداران در اعتقاد به او در زمان غیبتش گرانبهاترین انسانها هستند."و امیرالمومنین علیه‏السلام بشارت داده است:
"هر کس به دلیل طولانى شدن غیبت مهدى دل سخت نشود و بر دین خود پایدار بماند، در قیامت با من و هم درجه با من خواهد بود." بدانیم و به جوانانمان بیاموزیم که در روزگار تنگناهاى معنوى و مادى، ما شیعیان بى‏پناه و تنها نیستیم؛ بلکه پدرى مهربان داریم که بسیار به آنها نزدیک و مطلع از احوال ماست، اگر از صمیم قلب او را بخوانیم و دست به دامان پرمهرش زنیم، جواب رد نمى‏دهد که "انه کریم من اولاد الکرام" بزرگوار است و بزرگزاده.
در پایان به عنوان حسن ختام و یادآورى یکى از متون فراوانى که در کتب ادعیه و روایات ما براى توجه به مقام منیع حضرت ولى‏عصر - عجل‏الله فرجه- آمده است، جملاتى از دعاى "استغاثه به امام زمان علیه‏السلام" را (که در مفاتیح‏الجنان نیز آمده است) ذکر مى‏کنیم:
"سلام تام و کامل و فراگیر خداوند بر حجت الهى و ولى او در زمین و جانشین او در میان خلق و بندگانش، فرزند نبوت و باقى مانده از عترت(طاهرین) و برگزیدگان خاص خداوند...
سلام بر تو، خداوند وعده پیروزى و ظهور تو را هر چه زودتر محقق فرماید... مولاى من! خواسته من این است که [آن گاه حاجت خود را، هر چه که هست بیان مى‏کنى و ادامه مى‏دهى] پس در رسیدن من به این خواسته شفاعت فرما. من براى برآورده شدن حاجتم به سوى تو توجه نمودم، را مى‏دانم که در درگاه الهى شفاعت تو پذیرفته و مقامت بس بلند است. "
به دیگران بیاموزیم که در روزگار تنگناهاى معنوى و مادى، ما شیعیان بى‏پناه و تنها نیستیم؛ بلکه پدرى مهربان داریم که بسیار به ما نزدیک و مطلع از احوال ماست. 

zamanezohur :منبع