آقــــــا بیا؛ به خاطر بــاران ظــــهور کن
ما را از این هــوای ســـراسیمه دور کن
وقتی برای بدرقـــــه عشـــــق میــــروی
از کوچــــه های خــسته ما هم عبـور کن
افسرده از هجــــــــــوم هوسهای عالمین
آقـــا دل شکــــــــسته ما را صبـــــور کن
آقــــا؛ به حرمــت مفــــــــهوم انتـــــــظار
اشــــــعار ســـــاده ما را مــــــــرور کـــن
کی میشـــــــــود که تو از راه مـــیرسـی؟
این باغـــهای شـــب زده را غـرق نور کن
یا صـــــاحب الزمــــــــان؛ قدمت خیــــــــر
العـجل یعنی که ای تمام عدالت، ظهور کن