نیمه شعبان

سخنى درباره نیمه شعبان 

بر گرفته از کتاب حضرت مهدى علیه السلام فروغ تابان ولایت

مؤ لف محمد محمدى اشتهاردى


شیخ حر عاملى رحمه اللّه از بزرگان اصحاب نقل مى کند که امام صادق علیه السلام فرمود

((شبى که حضرت قائم (عج ) در آن متولد شد، هیچ نوزادى در آن شب متولد نمى شود مگر اینکه مؤ من خواهد شد، و اگر در سرزمین کفر متولد گردد، خداوند او را به برکت امام مهدى (عج ) به سوى ایمان منتقل مى سازد.))(5) در نیمه شعبان زیارت حضرت امام حسین علیه السلام و همچنین زیارت امام زمان علیه السلام مستحب است ، امام صادق علیه السلام فرمود

((شب نیمه شعبان بهترین شب بعد از شب قدر است و خواندن دو رکعت نماز در شب نیمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است ، در رکعت اول بعد از حمد، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سوره توحید خوانده شود)).(6) غسل و شب زنده دارى و عبادت در این شب بخصوص فضائل بسیار دارد، این شب در نزد خدا چنین مقامى دارد که ولایت با سعادت امام زمان علیه السلام در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده . ضمنا روایاتى آمده که نیمه شعبان همان شب قدر و تقسیم ارزاق و عمرها است ، و در بعضى از این روایات است شب نیمه شعبان شب امامان علیهم السلام است و شب قدر شب رسول خدا صلى اللّه علیه و آله است . از جمله فضائل این شب اینکه ، از شبهاى مخصوص زیارت امام حسین علیه السلام است که صد هزار پیامبر (صلواة اللّه علیهم ) آن حضرت را در این شب زیارت مى کنند. از نمازهاى مستحبى که در این شب وارد شده دو رکعت نماز است که در هر رکعت بعد از حمد صد بار سوره توحید خوانده مى شود. نقل شده

رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله فرمود

شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود

اى محمد

اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم در چنین شبى خوابیده اى ؟ گفتم

این شب چه شبى است ؟ فرمود

شب نیمه شعبان است برخیز، مرا بلند کرد و به بقیع برد، و سپس ‍ فرمود

سرت را بلند کن زیرا در این شبها درهاى رحمت خدا در آسمان بروى بندگان باز است ، همچنین در رضوان ، در آمرزش ، در فضل ، در توبه ، در نعمت ، در جود و سخاوت ، در احسان باز است ، خداوند به عدد پشمها و موهاى چرندگان در این شب گنهکاران را آزاد مى کند، پایان عمرها در این شب ، تعیین مى گردد، رزق هاى یکسال در این شب تقسیم مى شود و حوادث یکسال در این شب معین مى گردد. اى محمد! کسى که این شب را با تکبیر و تسبیح و تهلیل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سراى او است ، و خداوند گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزد... اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم این شب را احیاءدار و به امت خود دستور بده آنها نیز این شب را احیاء بدارند، و با عمل به سوى خدا تقرب جویند، چرا که این شب شبى شریف است . از اعمال این شب ، خواندن دعاى کمیل در سجده است روایت شده که کمیل گوید دیدم على علیه السلام این دعا را در شب نیمه شعبان در سجده خواندند. در مورد زیارت امام حسین علیه السلام در این شب بخصوص در صورت امکان در کنار قبرش ، آمده هر که بشناسد امام حسین علیه السلام را و شهادت او و هدف شهادتش را که موجب نجات امت گردید و وسیله و راهگشائى براى رسیدن به فوز عظیم شد (خلاصه اینکه عبادتش در این شب از روى توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خویشتن را در برابر خدا خاضع نماید که شایستگى آن را دارا مى باشد و نیز از خدا خواسته هاى شرعیش را تقاضا کند.(7)


پی نوشتها

5- توضیح المقاصد شیخ بهائى ، صفحه 532.

6- اثباة الهداة جلد 7، صفحه 162.

7- اقتباس از کتاب المراقبات ، نوشته عالم ربانى و عارف صمدانى ، مرحوم حاج میرزا جواد تبریزى صفحه 79 به بعد (دعاها و نمازهاى دیگرى نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود.)
 

انتظار

 

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد، نیامدی

چه بغض ها که در گلو رسوب شد، نیامدی

خلیل آتشین سخن،تبر به دوش بت شکن

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی

برای ما خسته ایم و دل شکسته ایم،نه!

ولی برای عده ای چه خوب شد ،نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام

دوباره صبح،ظهر، نه!غروب شد، نیامدی

ولادت امیرالمومنین (ع)

راز ولادت علی علیه السلام در درون کعبه

در سیزدهم رجب سال 30 عام الفیل، حادثه بس عجیبی رخ داد که هرگز در تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است، و آن حادثه، به دنیا آمدن نوزادی است در درون خانه کعبه که به نام علی علیه السلام اسم گذاری شد. مادر وی فاطمه، دختر اسد فرزند هاشم است که جزء نخستین زنانی شمرده می شود که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ایمان آورد و پیش از بعثت از آیین ابراهیم پیروی می کرد. همین فاطمه زنی است که سخت مورد احترام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بوده است. پدر این طفل، عمران معروف به ابوطالب، حامی بزرگوار رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.

راز ولادت

آنچه مهم و ضروری است که جامعه اسلامی، اعم از شیعه و سنی به آن توجه نمایند، راز و فلسفه این ولادت در درون خانه خداوند و کعبه است. مریم با آن عظمت که به تصریح قرآن معصومه است و فرزند او از پیامبران اولوالعزم بود، وقتی درد زایمان او فرا می رسد، به او دستور داده می شود که محراب و عبادتگاه را ترک گوید و به نقطه دوردستی پناه برد؛⁽¹⁰⁾ چرا که اینجا عبادتگاه است، نه زایشگاه؛ ولی فاطمه بنت اسد را به درون مقدس ترین عبادتگاه، یعنی کعبه فرا می خوانند و با معجزه دیوار شکافته می شود و در برخی منابع آمده که به فاطمه بنت اسد الهام شد که وارد خانه کعبه گردد.⁽¹¹⁾

---

از ذکر علی مدد گرفتیم

آن چیز که میشود گرفتیم

در بوته ی آزمایش عشق

از نمره ی بیست صد گرفتیم

محکوم به حبس عشق گشتیم

حکم عزلی ابد گرفتیم
...
دیدیم کرایت علی سبز

معجون هدایت علی سبز

در کنبر آسمان آبی

خورشید ولایت علی سبز

از باده ی حق سیاه مستیم

اما ز حمایت علی سبز

شینه شکایت علی زرد

فرهاد حکایت علی سبز

دستان شهادت علی سرخ

لبخند رضایت علی سبز

در نامه ی ما سیاه رویان

امضای عنایت علی سبز 

محبت به امام زمان(علیه السلام)

 

  محبت به امام زمان(علیه السلام)

یکی از وظایف ما این است که به امام زمان‏علیه السلام، مَحبّت داشته باشیم(6) به اندازه‏ای که به بچه‏هامان مَحبّت داریم، یا به قدر مَحبّتی که به رفقا و دوستان خود داریم به همان اندازه به حضرت بقیة اللّه ارواحنا فداه، محبت داشته باشیم.
یکی از آثار محبت قلبی این است که انسان در فِراقِ محبوبش غمناک می‏شود؛(7) مهموم و مغموم و گرفته و دل شکسته و متأثّر می‏شود. شما به خود نگاه کنید، آیا این در شما هست یا نه؟ آیا در فراق امام زمانتان مهموم و مغموم هستید و گاهی که فکرش را می‏کنید، به گریه می‏آیید که: چرا محبوب ما در دسترس ما نیست تا خدمتش برویم؟
از آثار دیگر مَحبّت این است که آدم دائم به یاد محبوبش است و دلش می‏خواهد اسم او را ببرد و از او یاد بشود و سخن گفته شود.(8)
حضرت یعقوب - که به یوسف مَحبت داشت - دلش می‏خواست دائماً اسم یوسف برده شود؛
اگر او را دوست بدارید، دلتان می‏خواهد دائماً اسم حضرت برده شود؛ جلال و شوکت و عظمتش به گوش مردم برسد تا مردم به او علاقه‏مند و مهربان شوند.
ترویج حضرت هم منحصر به زبان و قلم نیست؛ پول از همه بالاتر است.(9) روزهای جمعه، سفره پهن کنید؛ به نام امام زمان ارواحنا فداه. چند نفر را تحت عنوان دعای ندبه دعوت کنید. شیر و چای مفصلی بدهید و بعد از دعا، چاشتی بدهید تا یکی دو ساعت دیگر بحث امام زمان بشود. بعد ناهار بدهید. این خود، تعظیم و تجلیل امام زمان‏علیه السلام و تشویق مردم به ساحت ولایت آن بزرگوار است.
رابطه و پیوند به لفظ نمی‏شود که صرفاً بعد از نماز با انگشت، سه تا اشاره یکی به امام حسین، یکی به امام رضا و یکی به صاحب الزمان‏علیهم السلام بکنید و تمام شود. باید دل متوجه باشد. اگر دلت به طرف امام زمان رفته و پیوند خورده(10) که هیچ و اگر پیوند نخورده، برو برای خودت فکری بکن. اگر می‏گویی قلبت با آن حضرت پیوند خورده است، آن را نشان بده. از کجای در و دیوارِ وجودت، تجلی امام عصر ارواحنا فداه نمایان شده است؟ از پولت؟ از قدمت؟ از قلمت؟ از زبانت؟ از کجا؟ اگر پیوند نگرفته است، در رفتارت تجدید نظر کن. دیگر آثار محبت، تشبُّهِ محبّ است به محبوبش.(11)
در زمان پیامبر شخصی بود که خیلی میل داشت اولین شخصی باشد که بر پیغمبر وارد شده است؛ هر روز که می‏آمد، می‏دید چند نفری در مسجد هستند و از این بابت غصه می‏خورد. یک روز صبح، زودتر حرکت کرد و به مسجد آمد. دید در مسیر، یک جای پا بیشتر نیست و آن جای پای پیغمبر است. آن را می‏شناخت (چون پای پیامبر قدری بزرگ‏تر بود، نمایان بود و افراد، می‏شناختند). خیلی خوشحال شد که امروز بعد از پیغمبر هیچ کس به مسجد نیامده و من اولین کسی هستم که به مسجد آمده‏ام. وقتی وارد مسجد شد، دید پیغمبر تشریف دارند و سلمان هم هست. گفت: سلمان، تو از آسمان آمدی؟
- خیر.
- دیشب در مسجد معتکف بودی؟
- خیر.
- چه گونه است که من اثر پایی جز اثر پا و کفش پیغمبر ندیدم؟
- بله درست است. من چون پیغمبر را خیلی دوست دارم، دلم می‏خواهد در همه چیز، خودم را شبیه پیغمبر کرده باشم؛ حتّی در قدم زدن. لذا مراقب بودم ببینم پیغمبر پای خود را کجا گذاشته‏اند؛ من هم همان جا بگذارم. این را می‏گویند مَحبّت.
بنابراین، یکی از آثار محَبّت تشبّه محب به محبوب است. اگر امام زمان‏علیه السلام را دوست‏داری چه شباهتی به او داری؟ امام زمان، شب‏ها بیدار است؛ شب زنده‏داری می‏کند؛ مشغول عبادت و بندگی است. شما شب‏ها چه قدر بیدار و مشغول عبادت هستید؟ چند شب تا صبح اِحیا و عبادت داشته‏اید؟ امام زمان تمام شب‏های دوره سال را به عبادت خدای متعال مشغول است. امام زمان دروغ نمی‏گوید؛ غیبت نمی‏کند؛ مال مردم نمی‏خورد؛ به نوامیس مردم خیانت نمی‏کند؛ به حقوق مردم تجاوز نمی‏نماید؛ به اموال مردم تعدی نمی‏کند.(12) خلاصه باید پاک شوید. اگر پاک شدید، شباهت و لیاقت و قابلیت پیدا خواهید کرد.
یکی از آثار انتظار فرج، همین پاک شدن است. کسی که منتظر ظهور امام زمان‏علیه السلام است، خودش را برای خدمتگزاری به آن حضرت پاک می‏کند تا هر لحظه‏ای که آقا آمد، او پاکیزه و نظیف، مهیای خدمت باشد؛ چون هر ساعتی ممکن است صدای آن حضرت بلند شود؛ زیرا «یُصْلِحُ اللّهُ أمْرَهُ فی لَیلةٍ»(13)؛ یعنی خداوند امر فرج و ظهور او را یک شبه اصلاح می‏فرماید. پس شیعه همیشه منتظر و مهیّاست.
امام صادق‏علیه السلام فرمودند: «منتظر فرج باشید، ورع، تقوی و پرهیزگاری داشته باشید و محاسن اخلاق.»(14)
انتظار فرج، با تقوی درست می‏شود نه با معصیت و پلیدی و کثافت روحی. پس انتظار فرج سبب و منشأ می‏شود که خود را پاک کنیم.